Μιας και έρχονται Χριστούγεννα, είπα κι εγώ να γίνω ένα με την άμορφη μάζα που παρασύρεται κάθε χρόνο από τον τυφώνα Αγιοβασιλίτσα, και να γράψω κι εγώ για τα Χριστούγεννα. Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή που χωρίς τις διακοπές δε θα άρεσε σε κανέναν. Αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση, και σήμερα θα ασχοληθούμε με το περιεχόμενο που έχουν οι χριστουγεννιάτικες ιστορίες, που οι περισσότερες είναι τόσο ίδιες μεταξύ τους όσο δυο σταγόνες σπέρμα.
Scrooge. Μέσα στην ιστορία του Scrooge βρίσκουμε με τη σειρά: χρηματικούς εκβιασμούς, θάνατο της μάνας του Sxrooge όταν αυτός ήταν παιδί, απορρόφηση δημόσιου χρήματος, οικονομική εκμετάλλευση, θάνατο νεογέννητου μωρού από έλλειψη χρημάτων για την τροφή του, και εκβιασμό με απειλή θανάτου (αυτό που κάνει το τρίτο πνεύμα στον σκρουτζ). Πράγματα δηλαδή που ακόμα και ο Τριανταφυλλόπουλος κωλώνει να απεικονίσει. To κόμικ της Disney πάει τη διαστροφή ακόμα παραπέρα, αφού προσθέτει στην ιστορία την τεκνατζού γιαγιά Ντακ που αποπλανεί τον ανήλικο Πασχάλη. Και όλα αυτά απευθύνονται σε παιδιά 5 χρονών. Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση αφήνει να κυκλοφορεί σε μορφή παραμυθιού ένα τέτοιο έντυπο, ειδικά όταν στη χώρα μας δεν υπάρχει τίποτα από όσα αναφέρονται στην ιστορία, και αντίθετα όλοι ζούμε καλά και ο πλούτος μοιράζεται ισότιμα; Να ποινικοποιηθεί άμεσα το παραμύθι, η ταινία, το κόμικ, και το skroutz.gr!
To κοριτσάκι με τα σπίρτα. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ήταν γνωστός αναρχοκομμουνιστής, αλλά αυτή του η ιστορία ξεπερνάει κάθε όριο εαμοληστοσυμμορίτικης προπαγάνδας. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα έχει χάσει τον πατέρα του, και ο πατριός της τη βάζει να πουλάει σπίρτα, αν και όλοι ξέρουμε ότι στις πολιτισμένες χώρες δε γίνεται ούτε κατά διάνοια παιδική εργασία, γιατί στις πολιτισμένες χώρες όλα τα παιδιά έχουν iphone 4GS και ολοκαίνουριοαλογίσιο κεφτεδάκι κρεβάτι ΙΚΕΑ. Επίσης, ο πατριός της τη δέρνει αν δεν του φέρει λεφτά από τα σπίρτα, κάτι που χωρίς αμφιβολία αποτελεί φεμινιστική προπαγάνδα. Το κοριτσάκι τελικά πεθαίνει από το κρύο. Ούτε λόγος να υπάρχει ένα τέτοιο παραμύθι σε μια υπέροχη χώρα σαν την Ελλάδα. Στην πυρά γρήγορα!
Ρούντολφ το ελαφάκι. Ο Ρούντολφ είναι ένα ελάφι που υφίσταται κοινωνική διάκριση και κοροϊδία από τα άλλα ελάφια λόγω του χρώματος της μύτης του. Διάκριση με βάση το χρώμα... χμμ... να δεις πώς το λένε αυτό.... α ναι, ρατσισμό το λένε. Έτσι λοιπόν ο Ρούντολφ γινόταν συχνά αντικείμενο ειρωνείας από τα άλλα ελάφια επειδή είχε κόκκινη μύτη. Το 1964, όταν η ιστορία έγινε τηλεταινία, μάθαμε ότι ο πατέρας του Ρούντολφ του βούλωσε τη μύτη με χώμα για να μη φαίνεται το κόκκινο.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο Άη Βασίλης, ο χαρακτήρας δηλαδή που περιμένουμε να βοηθήσει το Ρούντολφ, δεν κάνει τίποτα. Θα μου πείτε ότι δεν ήξερε τι γινόταν. Ναι αλλά εμάς μας λέγανε ότι "ο Άη Βασίλης ξέρει αν ήσουν καλό ή κακό παιδί όλη τη χρονιά". Ενώ λοιπόν ήξερε τι γινόταν, άφηνε τις κοροϊδίες να συνεχίζονται. Τελικά αποφασίζει να δράσει μόνο την παραμονή των Χριστουγέννων, και πάλι όχι από αγνό ενδιαφέρον, αλλά για να εκμεταλλευτεί το Ρούντολφ.
Αφού τελικά ο Ρούντολφ γίνεται "κανονικός" τα άλλα ελάφια ξεδιπλώνουν το μεγαλείο της ρηχότητάς τους με το να αρχίσουν ξαφνικά να του κάνουν παρέα, να τον σέβονται και - γιατί όχι - να τον κάνουν και αρχηγό τους. Το πήρατε το μήνυμα παιδάκια; Είστε μαύροι; Είστε άσχημοι; Σας κοροϊδεύουν τα παιδιά στο σχολείο; Μην ανησυχείτε! Θα βρείτε κι εσείς μια μέρα τονπλαστικό χειρούργο Άη Βασίλη που θα σας κάνει πιο άσπρους κι από το ποινικό μητρώο του Γρηγόρη Αρναούτογλου, οπότε θα είστε ίδιοι με τους άλλους, και αυτοί που παλιά σας κορόιδευαν, μετά θα πουλάνε τα σπίτια τους για να αγοράσουν ένα εισιτήριο για τη συναυλία σας!
Με λίγα λόγια αυτό το παραμύθι συνδυάζει ρηχότητα, προκατάληψη, διάκριση, κομφορμισμό, αδιαφορία για τον πόνο κάποιου, και οπορτουνισμό. Μάλλον λοιπόν αυτό το παραμύθι πρέπει να το κρατήσουμε και να μην ποινικοποιηθεί γιατί αλλιώς τα παιδιά μας θα βγαίνουν με κόκκινες μύτες.
Baby it's Cold Outside. Το χειρότερο όμως από όλα τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, αυτό που κάνει το Μαρκήσιο Ντε Σαντ να μοιάζει Κοκκινοσκουφίτσα, είναι το Baby it's Cold Outside. Η ιστορία του τραγουδιού είναι για έναν τύπο που βρίσκει μια γκόμενα ανήμερα Χριστούγεννα και ο απώτερος σκοπός του είναι να τη γαμήσει. Το τραγούδι ξεκινάει πολύ αθώα:
Scrooge. Μέσα στην ιστορία του Scrooge βρίσκουμε με τη σειρά: χρηματικούς εκβιασμούς, θάνατο της μάνας του Sxrooge όταν αυτός ήταν παιδί, απορρόφηση δημόσιου χρήματος, οικονομική εκμετάλλευση, θάνατο νεογέννητου μωρού από έλλειψη χρημάτων για την τροφή του, και εκβιασμό με απειλή θανάτου (αυτό που κάνει το τρίτο πνεύμα στον σκρουτζ). Πράγματα δηλαδή που ακόμα και ο Τριανταφυλλόπουλος κωλώνει να απεικονίσει. To κόμικ της Disney πάει τη διαστροφή ακόμα παραπέρα, αφού προσθέτει στην ιστορία την τεκνατζού γιαγιά Ντακ που αποπλανεί τον ανήλικο Πασχάλη. Και όλα αυτά απευθύνονται σε παιδιά 5 χρονών. Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση αφήνει να κυκλοφορεί σε μορφή παραμυθιού ένα τέτοιο έντυπο, ειδικά όταν στη χώρα μας δεν υπάρχει τίποτα από όσα αναφέρονται στην ιστορία, και αντίθετα όλοι ζούμε καλά και ο πλούτος μοιράζεται ισότιμα; Να ποινικοποιηθεί άμεσα το παραμύθι, η ταινία, το κόμικ, και το skroutz.gr!
To κοριτσάκι με τα σπίρτα. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ήταν γνωστός αναρχοκομμουνιστής, αλλά αυτή του η ιστορία ξεπερνάει κάθε όριο εαμοληστοσυμμορίτικης προπαγάνδας. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα έχει χάσει τον πατέρα του, και ο πατριός της τη βάζει να πουλάει σπίρτα, αν και όλοι ξέρουμε ότι στις πολιτισμένες χώρες δε γίνεται ούτε κατά διάνοια παιδική εργασία, γιατί στις πολιτισμένες χώρες όλα τα παιδιά έχουν iphone 4GS και ολοκαίνουριο
Ρούντολφ το ελαφάκι. Ο Ρούντολφ είναι ένα ελάφι που υφίσταται κοινωνική διάκριση και κοροϊδία από τα άλλα ελάφια λόγω του χρώματος της μύτης του. Διάκριση με βάση το χρώμα... χμμ... να δεις πώς το λένε αυτό.... α ναι, ρατσισμό το λένε. Έτσι λοιπόν ο Ρούντολφ γινόταν συχνά αντικείμενο ειρωνείας από τα άλλα ελάφια επειδή είχε κόκκινη μύτη. Το 1964, όταν η ιστορία έγινε τηλεταινία, μάθαμε ότι ο πατέρας του Ρούντολφ του βούλωσε τη μύτη με χώμα για να μη φαίνεται το κόκκινο.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο Άη Βασίλης, ο χαρακτήρας δηλαδή που περιμένουμε να βοηθήσει το Ρούντολφ, δεν κάνει τίποτα. Θα μου πείτε ότι δεν ήξερε τι γινόταν. Ναι αλλά εμάς μας λέγανε ότι "ο Άη Βασίλης ξέρει αν ήσουν καλό ή κακό παιδί όλη τη χρονιά". Ενώ λοιπόν ήξερε τι γινόταν, άφηνε τις κοροϊδίες να συνεχίζονται. Τελικά αποφασίζει να δράσει μόνο την παραμονή των Χριστουγέννων, και πάλι όχι από αγνό ενδιαφέρον, αλλά για να εκμεταλλευτεί το Ρούντολφ.
Αφού τελικά ο Ρούντολφ γίνεται "κανονικός" τα άλλα ελάφια ξεδιπλώνουν το μεγαλείο της ρηχότητάς τους με το να αρχίσουν ξαφνικά να του κάνουν παρέα, να τον σέβονται και - γιατί όχι - να τον κάνουν και αρχηγό τους. Το πήρατε το μήνυμα παιδάκια; Είστε μαύροι; Είστε άσχημοι; Σας κοροϊδεύουν τα παιδιά στο σχολείο; Μην ανησυχείτε! Θα βρείτε κι εσείς μια μέρα τον
Με λίγα λόγια αυτό το παραμύθι συνδυάζει ρηχότητα, προκατάληψη, διάκριση, κομφορμισμό, αδιαφορία για τον πόνο κάποιου, και οπορτουνισμό. Μάλλον λοιπόν αυτό το παραμύθι πρέπει να το κρατήσουμε και να μην ποινικοποιηθεί γιατί αλλιώς τα παιδιά μας θα βγαίνουν με κόκκινες μύτες.
Baby it's Cold Outside. Το χειρότερο όμως από όλα τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, αυτό που κάνει το Μαρκήσιο Ντε Σαντ να μοιάζει Κοκκινοσκουφίτσα, είναι το Baby it's Cold Outside. Η ιστορία του τραγουδιού είναι για έναν τύπο που βρίσκει μια γκόμενα ανήμερα Χριστούγεννα και ο απώτερος σκοπός του είναι να τη γαμήσει. Το τραγούδι ξεκινάει πολύ αθώα:
Σα να της λέει "έλα σε μένα μανάρι μου, έχω και καλοριφέρ". Παλιό καλό 70s-80s ελληνικό καμάκι. Μετά ο διάλογος συνεχίζεται:
To γεγονός ότι η γκόμενα μένει ακόμα με τη μάνα της και τον πατέρα της, καθώς και το επαναλαμβανόμενο "baby" υποδηλώνουν μάλλον ότι είναι ανήλικη, άρα ο τύπος είναι παιδεραστής. Παρ' όλα αυτά, ο γαμιάς του τραγουδιού δε σταματάει εδώ, και της δίνει και ποτό. Εκεί η τύπισσα αρχίζει να υποψιάζεται και τον ρωτάει:
H γκόμενα υπονοεί ότι ο τύπος προσπαθεί να τη ναρκώσει. Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται για το ότι θέλει να τη βιάσει; Και μάλιστα είναι και αποφασισμένος, και της το λέει με τρόπο:
Δηλαδή δε θα βρεις πουθενά ταξί μες τη νύχτα. Τι λένε; Αν δε μπορείς να αποφύγεις ένα βιασμό, κάτσε κι απόλαυσέ τον. Αυτό λέει έμμεσα στη δεσποινίδα ο ήρωας του τραγουδιού. Και δε σταματά εκεί, αλλά την απειλεί ότι θα πεθάνει αν δε γαμηθεί μαζί του:
Πόσο πιο καθαρά να το πει ο άνθρωπος; Ή κάθεσαι εδώ και χάνεις την παρθενιά σου, ή βγαίνεις έξω και πεθαίνεις από πνευμονία. Φάε πούτσο, ή φάε πνευμονία και ψόφα. Στο τέλος, μετά από πολλές αρνήσεις της γκόμενας, η οποία επιβεβαιώνεται ότι ήταν παρθενοπιπίτσα και είχε δισταγμούς, αναγκάζεται να ενδώσει, λέγοντάς μας ότι προσπάθησε να μείνει παρθένα αλλά δε μπόρεσε:
H συνέχεια στις οθόνες του FILMNET μετά τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων.
Οπότε λοιπόν να ποινικοποιηθούν όλα αυτά τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που κάνουν το kafriliasma να μοιάζει με τη Διάπλαση των Παίδων. Επίσης, να ποινικοποιηθεί ο Ντόναλντ Ντακ επειδή κυκλοφορεί γυμνός μέσα στο σπίτι μαζί με τα 3 μπάσταρδα που δεν ξέρουμε ποια είναι η μάνα τους, ο Ποπάι επειδή ούτε και ο ίδιος δεν ξέρει αν είναι ο πραγματικός πατέρας του Ρεβυθούλη, τα Στρουμφάκια επειδή πολύ απλά δε γίνεται να πολλαπλασιάζονται με μόνο μια γυναίκα στην κοινωνία τους (αιμομιξία και ομαδικός βιασμός της Στρουμφίτας), ο κερατάς Μίκι Μάους, o παθητικός ομοφυλόφιλος Μπομπ Σφουγγαράκης κλπ.
Και για το τέλος, να πω καλά Χριστούγεννα σε όλους εκτός από τους αεροδρομιοσεκιουριτάδες, τους κωλοφτιαξάκηδες, τους cheater, τους χορτοφάγους, τις φεμινίστριες, τους εξατμισάκηδες, τους εφοριακούς, τις πωλήτριες, τους τραπεζικούς, τον Παντελίδη, τον Κοντοπίδη, τους κλαρινογαμπρούς, τους νταμπστεπάδες, τις ψωλοζητούσες, τους βρωμοπόδαρους, τους πρώην δημοτόμπατσους, τους δημιουργούς των διαφημίσεων του Jumbo, τους προγραμματιστές του Dragon's Lair και του Syobon Action, τους τροχονόμους, το πάνελ του Κωστόπουλου, τους οδηγούς θεριζοαλωνιστικών, τους τζαμπατζήμερους, τους κλανοχίτλερ*, την Google, τη Sony και το Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Σε γάμησα Νίκο Κωνσταντινίδη!
Να δώσω επίσης κουράγιο σε όσους υπαλλήλους super market, video club, ρουχάδικων και λοιπών καταστημάτων δουλεύουν χριστουγεννιάτικα και θα έχουν να ακούνε το Last Christmas όλη την ώρα πάνω από το κεφάλι τους. Το έχω περάσει κι εγώ αυτό το βάσανο, γι' αυτό κουράγιο παιδιά!
Να σας πω ότι το επόμενό μου άρθρο θα είναι μετά τις γιορτές, και μάλλον θα κάνω πάνω από μήνα να ξαναγράψω, οπότε καθίστε και απολαύστε τις μέρες σας διαβάζοντας τα προηγούμενα. Θα είναι το μόνο ευχάριστο που θα μπορεί να κάνει κάποιος τις γιορτές.
*κλανοχίτλερ = ο τύπος που σου λέει πότε θα κλάσεις, διακόπτει διπλωματικές σχέσεις μαζί σου αν ακουστεί το παραμικρό προυτ σε απόσταση 5 εκταρίων από δίπλα του, και θεωρεί το πεπτικό σου σύστημα Medabot ώστε να νομίζει ότι μπορεί να το ρυθμίζει όποτε θέλει. Συνήθως είναι μάνα, πατέρας, θείος ή γκόμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου