Οι πιο κραχτές κόπιες που θυμάμαι

Ξέρω τι μου λέτε. Ότι τώρα τελευταία οι εισαγωγές μου γίνονται όλο πιο μακριές και λιγότερο αστείες. Τι; Δε μου το λέτε; Εντάξει. Τότε εγώ βαριέμαι να κάνω εισαγωγή σήμερα, και πάω κατευθείαν στο θέμα του σημερινού μου άρθρου: Κόπιες που κάνουν μεγαλύτερο μπαμ από κλανιά Warthog μέσα σε πυρηνικό εργοστάσιο. Πάμε λοιπόν να τις δούμε μία μία και να θυμηθούμε τα "έναν πούστη κοίτα ρε" που αναφωνήσαμε όταν τις πρωτοείδαμε.

Blood Wake

Το 2001, η Μicrosoft με το Xbox είχε προσπαθήσει να υποκαταστήσει τη θέση του PS2 στις καρδιές και στα σαλόνια των gamers. Φυσικά αυτή η προσπάθεια είχε στεφθεί με παταγώδη αποτυχία, μιας και τα παιχνίδια που στέγαζε το Xbox είτε υπήρχαν ήδη και στο PS2 ή ήταν κακοφτιαγμένες κόπιες παιχνιδιών του Playstation. Η πιο κραχτή από αυτές τις κόπιες ήταν το Blood Wake. Ένα παιχνίδι στο οποίο ήσουνα μέσα σε μια βάρκα και έκανες γύρους μέσα σε μια απέραντη θάλασσα και δοκίμαζες τις shoot-em-up επιδόσεις σου πάνω σε άλλες βάρκες. Το θέμα είναι ότι το θέαμα αυτό το είχαμε ξαναδεί, όχι φυσικά με βάρκες, αλλά με αυτοκίνητα, στο Playstation. Και το λέγανε Twisted Metal. Η διαφορά ήταν ότι το Twisted Metal ΓΑΜΑΓΕ ΚΙ ΕΣΠΕΡΝΕ, ενώ το Blood Wake ενώ κόπιαρε το Twisted Metal ακριβώς επειδή γάμαγε κι έσπερνε, και νόμισε ότι θα ανεβάσει τους πόντους της δικής του υπό-το-μηδέν γαμιστερότητας κοπιάροντας ένα γαμιστερό παιχνίδι μιας άλλης κονσόλας, ήταν τόσο lame που το βαριόσουνα σε χρόνο Planck. Σήμερα, όλοι θυμούνται το Twisted Metal για τις ατελείωτες ώρες έντασης, γέλιου και ενδοαναπαραγωγής τεστοστερόνης που τους χάρισε, ενώ όσοι θυμήθηκαν το Blood Wake διαβάζοντας εμένα, ήδη με βρίζουν επειδή τους ξαναέφερα στη μνήμη μια οδυνηρή εμπειρία που είχαν επί χρόνια προσπαθήσει να θάψουν στο υποσυνείδητό τους και εν μέρει τα είχαν καταφέρει.

Χρήστος Αυγερινός

Όσοι έτυχε να ακούσουν το τραγούδι "Για τα μμμμάαααατια του κόσσσσμμμμου" και η σχέση τους με τα μπουζούκια είναι μικρότερη από τη σχέση της Τατιάνας Στεφανίδου με την αξιοπρέπεια, θα νομίσατε ότι είναι του Βοσκόπουλου. Έτσι νόμισα κι εγώ στην αρχή. Στη συνέχεια όμως ανακάλυψα ότι ο τύπος που το τραγουδάει και το έκανε γνωστό, ο Χρηστάρας ο Αυγερινός, αυτό το λαϊκό παιδί με το μαλλί Michael Jackson και το φρύδι Λεονίντ Μπρέζνιεφ, δεν κοπιάρει απλά Βοσκόπουλο όπως εμείς οι ταπεινοί νομίζαμε, αλλά έχει βάλει το Βοσκόπουλο να γαμιέται φωνητικά με τον Πανταζή, και αυτό που βγήκε το κόλλησε στη δικιά του φωνή και έβγαλε το τραγούδι. Άξιος ο μισθός σου παλικάρι μου! Πάρτε κι εσείς μια γεύση και θα με καταλάβετε:

Νίκος Οικονομόπουλος

Μιας και μιλάμε για κλεμμένες φωνές, πάμε στα πιο πρόσφατα. Ο Νικολάκης ο Baratheon, εκτός από το μαλλί που κόπιαρε από τη φιλόλογο που μας έκανε Ιστορία στη Β' Λυκείου, θεώρησε σωστό να κοπιάρει και τη φωνή του σε κανα-δυο τραγούδια για να μοιάζει με του Σφακιανάκη. Ρε αγόρι μου, που λέει ο λόγος, αφού δεν το έχεις αυτό που με συντομία περιγράφεται με τη λέξη "άντρας", γιατί θες να το παίξεις πληγωμένος καψούρης; Και άντε να θες να το παίξεις πληγωμένος καψούρης που κατάλαβε ότι η γκόμενα που είχε είναι πουτάνα στην ψυχή (μη κακά λόγια Νικολάκη, θα σε κάνει ντα η μαμά), γιατί είναι ανάγκη να κάνεις τη φωνή σου ίδια με του Σφακιανάκη; Ξέρω τι σκέφτηκε ο μάνατζερ που σου είπε να το κάνεις: "τώρα όλες οι γκόμενες θα γοητευτούν από τα κύματα αντρίλας που εκπέμπει το σφακιανακιλίκι και θα πάρουν το CD γιατί εννοείται ότι είναι όλες πουτάνες και γουστάρουνε όσο τίποτα άλλο το βρισίδι από macho αγόρια με ξανθό σγουρό ζελεδιασμένο μαλλάκι, και το ίδιο θα κάνουν και οι άντρες γιατί κι αυτοί με το που θα ακούσουν τον Νικολάκη να τραγουδάει θα ξεχάσουν με τη μία ότι τόσα χρόνια τον έλεγαν φλώρο, θα πετάξουν όλους τους δίσκους του Τερζή και θα ακούνε μόνο Νικολάκη Baratheon!". Τελικά έγινε πράγματι αυτό που σκέφτηκε ο μάνατζερ, αλλά μόνο για ένα μήνα. Μετά το τραγούδι ξεχάστηκε και από τότε όταν ακούω Οικονομόπουλο έχει πάρει ξανά την παλιά κλαψομούνικη γυναικωτή χροιά της φωνής του.

Εμείς κι εμείς

Άντε μαλάκες, τέρμα η σκυλοσυζήτηση. Πάμε σε κάτι πιο ποιοτικό. Ελληνικά σίριαλ δεκαετίας '90. Σβργκντουπ! Όταν ακούω "κωμωδία που κρατάει 4 χρόνια" σκέφτομαι "θα έχει γέλιο το πολύ για τον πρώτο 1,5 χρόνο πριν κάνει την αναμενόμενη κοιλιά και τεμπελιάσουν οι σεναριογράφοι". Όταν ακούω "ελληνική κωμωδία... (σβργκντουπ) ...που κρατάει 4 χρόνια" σκέφτομαι "θα έχει γέλιο μόνο το πρώτο επεισόδιο". Κι αυτό γιατί οι Έλληνες κωμικοί σεναριογράφοι μπορεί να γράφουν για 2 χρόνια το πρώτο επεισόδιο, και να το παραδίδουν στο κανάλι αμέσως μόλις αρχίζουν τα γυρίσματα, που τα γυρίσματα γίνονται συνήθως στο πόδι 20 μέρες πριν ξεκινήσει η σειρά, οπότε για τα επόμενα επεισόδια τους μένει μια βδομάδα για να γράψουν το καθένα, με τα γνωστά αποτελέσματα. Και επίσης γιατί οι τσιμπουκομάστορες υπεύθυνοι μάρκετινγκ των καναλιών τους λένε ότι μόνο το πρώτο επεισόδιο αρκεί να είναι αστείο, αφού το κοινό που βλέπει ελληνικές κωμωδίες έχει τόση σχέση με την ποιότητα που θα φάει με τη μία κόλλημα με την καινούρια σειρά και μετά το πρώτο επεισόδιο θα μπορείς να τον ταίζεις ότι σκατά θες χωρίς να σταματάει να βλέπει το δημιούργημά σου αφού θα του 'χει γίνει συνήθεια.

Στην περίπτωση του Εμείς κι Εμείς όμως, δεν ήταν αστείο ούτε το πρώτο επεισόδιο, ούτε φυσικά κανένα από τα επόμενα. Απλά οι σεναριογράφοι είχαν ξεμείνει από ιδέες πριν καν αρχίσουν να γράφουν το σενάριο της σειράς, και είπαν να αντιγράψουν σε κόνσεπτ τους Απαράδεκτους, και να φτιάξουν ένα σίριαλ με 3 παρέες/οικογένειες που μένουν δίπλα-δίπλα στην ίδια γειτονιά και αλληλοπλακομουνιάζονται κάθε τόσο. Όχι ότι το είχαμε ξαναδεί, αλλά το είχαμε ξαναδεί. Θες να αντιγράψεις κάτι; Τέλεια μέχρι εδώ. Γιατί όμως αυτό που αντιγράφεις να είναι οι Απαράδεκτοι; Οι Απαράδεκτοι, όπως και το Ρετιρέ, ήταν ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ σειρές ποιοτικά, αλλά ήταν για τον πούτσο επειδή έτσι το θέλησαν οι ίδιοι. Οι ηθοποιοί, οι σκηνοθέτες, οι σεναριογράφοι. Το Εμείς κι Εμείς το μόνο που έκανε είναι να αντιγράψει τη γιατομπουτσότητα των προηγούμενων σειρών. Good job, μουνόπανα.

Polystation

Aν συνδέσεις ένα καλώδιο συσκευής NES με τον κώλο ενός ιπποπόταμου την ώρα που πετάει τα σκατά του, τον σύρεις μέχρι το Θιβέτ, τον αφήσεις δίπλα σε ένα λάμα και την ώρα που το λάμα έχει ανοιχτό το στόμα και βγάζει σάλια, του συνδέσεις μέσα στο στόμα ένα καλώδιο συσκευής Playstation 1, και μετά δέσεις τον κώλο του ιπποπόταμου με το στόμα του λάμα και αφήσεις και τα δύο ζώα να τρέχουν ανέμελα μέχρι να φτάσουν στην Κίνα, το αποτέλεσμα που θα βγει θα είναι το Polystation.

Το Polystation ήταν μια πανηγυριώτικη made in China συσκευή που μας αγόραζαν οι μανάδες μας στα 90s όταν τους ζητούσαμε "ηλεκτρονικό" και αυτές τσιγκουνευόντουσαν να μας πάρουν κανονικό Playstation. Αυτή η "κονσόλα" ήταν ένας πολυκλώνος που δεν ήξερε καν τι αντιγράφει. Είχε λίγο από NES, λίγο από Dreamcast, λίγο από Playstation και πολύ από σκατά ιπποπόταμου πασαλειμμένα με σάλιο λάμα. Στέγαζε παιχνίδια Nintendo σε συσκευή παρόμοια με PS1 και joystick παρόμοιο με dualshock. Φυσικά αυτό σήμαινε ότι 2-3 κουμπιά στο joystick ήταν εντελώς άχρηστα στο παιχνίδι αφού το πρώτο dualshock είχε 10 ή 11 κουμπιά και το joystick του ΝΕS μόνο 8. Επίσης, όποτε ήθελε η οθόνη γινόταν γκρίζα, όποτε ήθελε κολλούσε, ενώ οι τίτλοι των παιχνιδιών έκαναν εμάς τα μικρά παιδιά να μπερδευόμαστε για χρόνια σε ότι αφορά το περιεχόμενό τους. Για παράδειγμα, μια από αυτές τις συσκευές (που κυκλοφορούσαν με διαφορετική όψη και διαφορετική ονομασία αναλογικά με το κάθε πανηγύρι), είχε ένα παιχνίδι, και μάλιστα πρώτο-πρώτο στη λίστα με τα built in games, που ήταν ένα χακαρισμένο ROM που θύμιζε συναχωμένη έκδοση του Adventure Island, σαν πρωταγωνιστή είχε τον Pikachu, είχε τίτλο "Pocket Monster" και το μόνο που έκανες ήταν να πηδάς γκρεμούς και να ξεφεύγεις από μέλισσες. Βέβαια, το Polystation είχε και μερικά καλά παιχνίδια, όπως Dig Dug, Bomberman, Battle City και Defender 2, εκτός από τα κλασικά Super Mario Bros, Duck Hunt και Donkey Kong Jr. Για πολλά παιδιά (όχι για μένα) αυτή ήταν η πρώτη τους "κονσόλα" μιας και μετά οι μανάδες τους ξετσιγκουνεύτηκαν και τους πήραν κανονικό PS1. Eγώ είχα NES και Game Boy πριν το Polystation γι' αυτό δεν είμαι επιεικής στην κριτική μου.

Πλέι-οφ

Το ελληνικό πρωτάθλημα και το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικά ήταν πάντα για τον πούτσο, οπότε οποιεσδήποτε προσθήκες απλά θα ενίσχυαν αυτή τη γιατομπουτσότητα. Μια από αυτές την προσθήκες ήταν και τα πλέι οφ. Οι φωστήρες που διοικούν το ελληνικό κλωτσομπάλι αποφάσισαν να κοπιάρουν τους Άγγλους αυτή τη φορά, βάζοντας στο τέλος κάθε σεζόν επιπλέον αγώνες για διαβάθμιση θέσεων. Μόνο που ξέχασαν ότι οι Άγγλοι, μάλλον καταλαβαίνοντας και οι ίδιοι πόσο ηλίθιος είναι ένας τέτοιος θεσμός, έχουν τα πλέι οφ μόνο στη γ' εθνική κατηγορία τους και πιο κάτω. Αλλά όχι. Οι Έλληνες φωστήρες αποφάσισαν να τα βάλουν στην α' εθνική. Έτσι, πριν από 5 χρόνια, σα να μην έφτανε ο πονόματος που έτσι κι αλλιώς μας προκαλούσαν επί ένα χρόνο οι παλτουδιές που παίζουν μπάλα στην Ελλάδα, έβαλαν ακόμα ένα μήνα παιχνιδιών στο πρωτάθλημα. Φυσικά, αυτός ο θεσμός απέτυχε περισσότερο από ότι το Chinese Democracy των Guns 'n' Roses, οι ποδοσφαιριστές ήταν κουρασμένοι από όλη τη χρονιά με αποτέλεσμα να παίζουν λες και έκαναν διπλή ένεση με υπνοσεντόν, και στο τέλος πάντα έβγαινε πρώτος ο βάζελος επειδή ο Καραγκούνης είχε πιει ένα ολόκληρο μπουκάλι με ορό βουτανίου, και έμπαινε στο Τσάμπιονς Λιγκ από όπου έβγαινε πριν καν μπούμε στον Αύγουστο, και τελικά έπαιζε Τσάμπιονς Λιγκ μόνο ο γαύρος, δηλαδή η μόνη ομάδα που δε χρειαζόταν να παίξει πλέι οφ για να μπει στο Τσου Λου. Ο ορισμός του αποτυχημένου θεσμού. Καταργήστε τον και παλουκώστε σε πάσαλο με σκλήθρες όποιους τον σκέφτηκαν.

Πέτρος Κωστόπουλος

Θα ήταν η αρσενική Ellen Degeneres, αν η Ellen Degeneres δεν ήταν η ίδια αρσενικό. Μας έφερε την αμερικανιά της κουτσομπολοκριτικής στα 90s, τον συνηθίσαμε, τον προσπεράσαμε, μας ξαναβγήκε πρόσφατα για να μετατρέψει τους πούτσους μας σε συκώτι του Βασόλη Καρρά από το πρήξιμο. Παλούκωμα και σ' αυτόν! Είναι άλλη μια ελεεινή κόπια που ξεπεράστηκε η μπογιά του και δε λέει να το καταλάβει.

Έλλη Κοκκίνου

Όταν κάποτε μας λέγανε για την Dolly και μας πιπιλάγανε το μυαλό ότι η κλωνοποίηση του ανθρώπου θα ξεκινήσει από την Ελλάδα (όπως και όλες οι αναμενόμενες φυσικές καταστροφές, άλλωστε ως γνωστόν οι Illuminati αν δεν πολεμήσουν την Ελλαδάρα δεν μπορούν να φτιάξουν παγκόσμια διακυβέρνηση), δεν το πίστευα. Όταν όμως βγήκε η Ελλάρα, κατάλαβα πόσο δίκιο είχαν:

Το ότι ο επιστήμονας που θα ξεκινούσε την κλωνοποίηση στην Ελλάδα, θα ήταν ο Φοίβος, ε μα το Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας, όσες φορές και να μου το λέγανε αν δεν το έβλεπα δε θα το πίστευα ποτέ. Dr. Phoebus και τα μυαλά στο πολυμίξερ!

Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος

Η ιδέα ενός ελληνικού anime μπορώ να πω ότι μου είχε αρέσει. Το ότι αυτό το ελληνικό anime θα προβαλλόταν στο Mega, μου χάλασε αυτή την πρώτη εντύπωση. Γιατί φυσικά το Mega θα δεχόταν να παίξει anime μόνο αν ήταν αντιγραφή κάποιου αμερικάνικου anime ή cartoon και αν παιζόταν έτσι ώστε να μην πείραζε την ηθική κανενός, εκτός από μερικούς κολλημένους αγριοχρίστιανους. Θα μου πείτε "μα γιατί το λες αυτό;" Σκεφτείτε. Αν ένας Έλληνας δημιουργός πήγαινε στο Mega και τους έλεγε ότι έχει φτιάξει ένα anime αποκλειστικά δικό του, που όμως μπορεί και να έβαζε το κανάλι σε μπελάδες, θα τον έδιωχναν με τις κλωτσιές ή όχι; Μην κουράζεστε, η απάντηση είναι ναι. Προτίμησαν έτσι μια φτηνή αντιγραφή του South Park, με δυο-τρεις καλές ατάκες και όλες οι άλλες να είναι επιπέδου Σεφερλή. Μόνο που ξέχασαν ότι το South Park είχε βγει το 1996, και σε μια χώρα όπως η Αμερική, όπου κανένας δεν έχει πρόβλημα αν ο πρόεδρος της χώρας διατάζει βομβαρδισμούς αμάχων, αλλά αν δίνει πίπα σε μια γκόμενα είναι αρκετό για να του κάνουν δημόσιο δικαστήριο. Αντίθετα, το Ουκ παίχτηκε στην Ελλάδα το 2011, δηλαδή ενώ πρώτα μας είχαν λούσει με ότι αμερικάνικο πρόγραμμα υπήρχε επί 20 χρόνια, οπότε οι περισσότεροι μόνο ως κάτι καινούριο δεν το είδαν. Ας έπαιζε το Μega μια σειρά τύπου South Park μέσα στη δεκαετία του '90 ή τουλάχιστον στα early '00s. Εκεί θα τους παραδεχόμουνα.

Κάψε το σενάριο

Μια από τα ίδια. Το κάνανε οι Ισπανοί πριν 10 χρόνια και το λέγανε Improvavel. Εκτός αυτού, το "κάψε το σενάριο" ΕΧΕΙ ΣΕΝΑΡΙΟ. Έχει το σενάριο που λέει στους ηθοποιούς τους ρόλους που θα κάνει ο καθένας και το setting στο οποίο θα γίνονται οι διάλογοι, και από κει και πέρα τους αφήνουν να αυτοσχεδιάζουν. Χωρίς σενάριο θα ήταν αν ο κάθε ηθοποιός σε κάθε σκετς δεν είχε καν ρόλο και απλά έλεγε ότι του κατέβει. Έχει διαφορά από το να ΕΧΕΙ ρόλο και να λέει ότι του κατέβει. Λοιπόν, σταματάω εδώ με τα κλεμμένα τηλεοπτικά προγράμματα γιατί θα καταλήξω να λέω για το καφέ της χαράς και το Chocolat και θα γίνω πιο κοινότυπος κι από ρόλο του Χάρη Ρώμα.

187 Ride or Die

Και ξαναγυρνάμε στα βιντεοπαίχνιδα. Το 2005, τη χρονιά που έκανε θραύση το GTA San Andreas, η Ubisoft είχε την ιδέα να φτιάξει ένα παιχνίδι που θα αντιγράφει το setting, το gameplay και το slang του GTA San Andreas. Πού είναι το πρόβλημα; Έβαλαν λευκούς να γράψουν τους διαλόγους! Το αποτέλεσμα ήταν χοντροκομμένοι διάλογοι μεταξύ μαύρων gangstaz που δεν έβγαζαν νόημα, λέξεις χωμένες η μία δίπλα στην άλλη, γενικά ότι παίρνεις όταν βάζεις λευκούς να χειριστούν slang μαύρων. Θα μου πείτε, και το ίδιο το San Andreas λευκούς developers δεν είχε; ΝΑΙ. Λευκούς developers, όχι λευκούς screenwriters. Αυτοί που έγραψαν την πλοκή του παιχνιδιού και τους διαλόγους ΗΤΑΝ ΜΑΥΡΟΙ. Γιατί η Rockstar απλά ήξερε ότι αν οι δικοί της screenwriter προσπαθούσαν να γράψουν διαλόγους για ένα τέτοιο παιχνίδι, θα τα έκαναν σκατά. Γι' αυτό άφησαν το screenwriting στον DJ Pooh, που μάλιστα πριν είχε γράψει το σενάριο πολλών ταινιών με θέμα τα ghetto του Λος Άντζελες, όπως το 3 Strikes ή το The Wash. Αντί για κάτι τέτοιο, στη Ubisoft νόμισαν ότι μπορούσαν μόνοι τους να γράψουν script σε ένα παιχνίδι για μαύρους, ενώ η μόνη τους επαφή με οτιδήποτε μαύρο ήταν οι μαύρες λίστες με τα "games not to play" στις οποίες μπήκε το 187 Ride or Die από την πρώτη κιόλας μέρα κυκλοφορίας του.

Φαίη Σκορδά

Η Σκορδά είναι απλά η Μενεγάκη του νέου millenium. Ξανθιά μουνάρα παρουσιάστρια που κάποτε ήταν άσημη σε κάποιο περιφερειακό κανάλι, μετά σιγά σιγά γίνεται γνωστή ώσπου τελικά με την αξία της κι όχι με ξένες πλάτες παίρνει πρωινή εκπομπή σε μεγάλο κανάλι, εντελώς τυχαία τον ίδιο καιρό που ξεκινάει τη σχέση της με χοντρό παρουσιαστή ή διευθυντή καναλιού. Μετά η ηρωίδα μας ζει αρμονικά με τον χοντρό κύριο κάνοντας και παιδιά μαζί του, λέγοντας παντού και πάντα πόσο τον αγαπάει και πόσο αχώριστοι είναι, διατηρώντας πάντα τη θέση της στην πρωινή εκπομπή. Το σενάριο λέει ότι και η Φαιάρα στα 40 της θα παρατήσει το χοντρό κύριο για να "ζήσει τη ζωή της" με κάποιο νέο macho λαδωμένο αγόρι. Δεν είναι απαραίτητο αυτό το αγόρι να έχει ελληνικό όνομα αλλά όταν γνωρίζει την ηρωίδα μας το αλλάζει σε ιταλικό, και μετά πηγαίνει και στρατό για να δείξει τι καλό παιδί είναι και πόσο έντιμα δέχεται να υπηρετήσει την πατρίδα και σε καμιά περίπτωση δεν τον νοιάζει να φάει τα λεφτά της 40άρας ηρωίδας μας. Αυτό έγινε μια φορά τυχαία. Και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί στα αρχίδια μας.

Οz Great and Powerful

Και για το τέλος άφησα την πιο πρόσφατη και πιο κραχτή από όλες τις κόπιες. Οz Great and Powerful. Ή αλλιώς Army of Darkness χωρίς τα αλυσοπρίονα, τους deadites και την αντρίλα, και αντί για όλα αυτά, με μάγισσες! Μια ανακυκλωμένη μαλακία που πρώτα θα σε κάνει να εκνευριστείς, μετά να βαρεθείς, και μετά να εκνευριστείς από βαρεμάρα. Οι μαλάκες αντιγράψανε ακόμα και τους διαλόγους λέξη-λέξη από το Army of Darkness. Και το Army of Darkness γαμούσε, ενώ το Oz δε μπορεί καν να γεμίσει σφηνακοπότηρο με ηλεκτροεκσπερμάτωση. ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ SAM RAIMI!



Για όσους σχολιάσουν "ναι καλά Loki, μιλάς ενώ κι εσύ μια κόπια είσαι", τους απαντώ ότι ΤΟ ΞΕΡΩ ΗΛΙΘΙΟΙ. Μόνο που εγώ αποφασίζω να κοπιάρω άλλους μόνο όταν δεν έχω καθόλου δικές μου ιδέες κα η αντιγραφή δεν είναι η πρώτη μου σκέψη. Εγώ προτιμώ να βάζω στα δικά μου κείμενα τις δικές μου καλλιτεχνικές πινελιές. Τώρα αν αυτές έχουν στοιχεία από άλλους κωμικούς, συγγνώμη που το ακούτε πρώτη φορά αλλά κανένας δεν προήλθε από παρθενογένεση. Ειδικά στο είδος με το οποίο ασχολούμαι εγώ. Επίσης εγώ δίνω credits σε όσους "αντιγράφω" στο τέλος κάθε άρθρου. Οπότε ΝΑΙ, μπορώ να κρίνω και τους άλλους που δεν το κάνουν. Και από ότι βλέπετε, δεν κατηγορώ όσους αντιγράφουν. Kαλά έκαναν οι συνάδελφοι αντιγραφείς Styx και κόπιαραν τους Queen, οι James τους U2, οι Stone Temple Pilots τους Pearl Jam, το Family Guy τους Simpsons, εγώ το Mikeius και ο Παπακαλιάτης τους πάντες. Απλά αναφέρω τις πιο κραχτές κόπιες που θυμάμαι. Θα έπρεπε να το είχατε δει στον τίτλο. Στο κάτω κάτω, ο μόνος που δεν αντέγραφε κανέναν ήταν ο Μπετόβεν. Ήταν κουφός.


Credits: GreekCthulhu για την ατάκα με τον Μπετόβεν, Mikeius για την αναφορά της Κοκκίνου