H κλανιά, σαν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής δραστηριότητας του ανθρώπου και ώριμο τέκνο του πεπτικού του συστήματος, δε θα μπορούσε να μην έχει την τιμητική της σε αυτό το μπλογκ. Η κλανιά δεν είναι ένας απλός ενοχλητικός ήχος όπως νομίζουν μερικοί. Είναι μια φιλοσοφία, μια διαδικασία με τις ιδιαιτερότητές της. Αυτές θα έχετε την υπέρτατη τύχη να μάθετε σήμερα.
Είδη κλανιάς:
Η προειδοποιητική κλανιά: Αυτή είναι μια καλή κλανιά για αρχή, μιας και εύκολα γίνεται αντιληπτή. Ξεκινάει με μια ψηλή νότα, μετά ο ήχος της ανεβοκατεβαίνει σα θόρυβος σειρήνας ασθενοφόρου που τρέχει με 150 για να προλάβει να πάει τον μπαρμπα-Λάμπρο στο νοσοκομείο πριν μας αφήσει χρόνους, και στο τέλος κλείνει με μια γρήγορη χαμηλή νότα που σταματάει νωρίτερα από ότι περιμένεις. Από την αρχή ως το τέλος ακούγεται σαν κάτι να έχει πάει στραβά. Γι' αυτό λέγεται και προειδοποιητική. Παρόλα αυτά συμβαίνει σπάνια.
Η κλανιά με ενισχυτή ήχου: Αυτή είναι και γαμώ τις κλανιές αν συμβεί υπό τις σωστές προϋποθέσεις. Αν κάθεσαι πάνω σε οτιδήποτε τσίγκινο, μεταλλικό ή ατσάλινο, και κλάσεις, η κλανιά σου θα ακουστεί πιο δυνατά από ότι είναι στην πραγματικότητα. Δοκίμασε π.χ. να κλάσεις καθισμένος πάνω σε τύμπανο ή σε τραπέζι περασμένο με κόντρα-πλακέ. Αυτό που θα ακουστεί θα είναι μια κλανιά με ενισχυτή ήχου.
Η αναμενόμενη κλανιά: Είναι η κλανιά που ξέρεις ότι θα έρθει, ξέρεις ότι έχει βρει στοργική φωλιά στο κωλάντερό σου πριν αμοληθεί. Αν π.χ. είσαι με κόσμο και σου 'ρχεται να κλάσεις τόσο πολύ ώστε αναγκάζεσαι να πας κάπου μόνος σου για να την αμολήσεις και να μην ενοχληθεί κανείς, να ξέρεις ότι αυτό που αμόλησες ήταν μια αναμενόμενη κλανιά.
Η κλανιά του πίσω καθίσματος: Αυτή συμβαίνει όταν είσαι μέσα σε αυτοκίνητο, και γίνεται αντιληπτή κυρίως από τη μυρωδιά. Συνήθως δεν ακούγεται γιατί την καπελώνει ο θόρυβος της κίνησης των αυτοκινήτων ή το βουητό του αέρα που μπαίνει από το παράθυρο. Η μυρωδιά όμως θα την προδώσει, και συνήθως αυτό που ακολουθεί αυτή την κλανιά είναι μια φωνή από μπροστά που λέει "ποιος έκλασε εκεί πίσω;" χωρίς απαραίτητα να περιμένει απάντηση.
Η κλανιά του μπάνιου: Οι μαλακοκάβληδες που απλά δεν έχουν την ικανότητα να ξεχωρίσουν μια κλανιά από την άλλη, που τους αρέσιε να νομίζουν ότι η κλανιά είναι κάτι που δεν υπάρχει, πρέπει να παραδεχτούν ότι η κλανιά του μπάνιου είναι κάτι το μοναδικό. Είναι η μόνη κλανιά και ορατή και, αν είσαι γρήγορος, χειροπιαστή. Αν κλάσεις στο μπάνιο μπορείς να δεις τις φούσκες. Και αν είσαι γρήγορος, μπορείς να πιάσεις μία από αυτές πριν σκάσει και εξαφανιστεί σαν τραγούδι της Eurovision μετά τη Eurovision. Έτσι θα έχεις την τύχη να πιάσεις ξανά κάτι που έπιασες πριν από κάποιες ώρες για να το βάλεις στο στόμα σου σαν φαγητό, και να δεις την εξέλιξή του, να το αγκαλιάσεις όπως ο πατέρας το γιο που πέρασε στο Πανεπιστήμιο.
Η μεγαλύτερη-κλανιά-του-κόσμου. Αυτή η κλανιά αποτελεί ένα έργο τέχνης. Όλοι την έχουμε ακούσει. Είναι εκείνη η κλανιά που μας έφευγε καμιά φορά την 25η Μαρτίου όταν λέγαμε τον εθνικό ύμνο, την άκουγαν όλοι και έκαναν σβούρες τα κεφάλια τους για να μυρίσουν από πού έχει έρθει. Πάντα αυτή την κλανιά την ακολουθεί μια νεκρική σιγή και μετά ένα πφφφφφ από όλους όσους είναι δίπλα σου. Μπορεί να είναι καμιά φορά και δώρο από τη σαδίστρια γκοθού που όλοι έχουμε γνωρίσει, όταν πας να της κάνεις γλειφοκώλι. Αν σου έχει τέτοια περίπτωση θα προτιμούσες να ήσουν γιαπωνέζος στη Χιροσίμα το πρωί της 6/8/1945.
Η κλανιά μπιτ-μπαρρρ: Ακούγεται ακριβώς έτσι, περπατάς κάπου και η αρχική έκρηξη "μπιτ!--" ακολουθείται στο επόμενό σου βήμα από μια πιο ευγενική έκλυση του υπόλοιπου μεθανίου με ένα "μπαρρρ".
Η σφαίρα: Ακούγεται σαν βολή sniper rifle στο MW2. Συνηθίζεται μετά από κατανάλωση των πιο κοινών κλανοφαγητών, κυρίως οσπρίων.
Τα καμμένα φρένα: Συνήθως είναι μια αθόρυβη κλανιά μέσα σε αυτοκίνητο όταν οδηγάς, και μυρίζει σαν φρένα που καίγονται. Πολλές φορές μετά από μια τέτοια κλανιά, ο ελληνάρας οδηγός σταματάει το αμάξι για να δει αν τα φρένα του είναι στη θέση τους. Όταν βλέπει ότι όλα πάνε καλά, βεβαιώνεται ότι έχει κλάσει.
Η κινέζικη στρακαστρούκα: Κλανιά με πολλές μικρές νότες, ακούγεται ακριβώς σα χαλασμένη στρακαστρούκα made in China. Όταν νομίζεις ότι τελείωσε, έχει ακόμα λίγα μπαμ και μπουμ για το κλείσιμο.
Η κλανιά με εντολή (ή κλανιά-ρομπότ): Η διαφορά της από την αναμενόμενη κλανιά είναι ότι μπορείς να την κρατήσεις μέσα για όσο θες πριν τη βγάλεις επίσης όποτε θες. Είναι πιστή και γι' αυτό είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Δε θα σου κάνει ποτέ κουτσουκέλες όταν ξέρει ότι έχεις πρόβλημα (σα συνοικέσιο με σκύλο δεν ακούγεται όλο αυτό;)
Η κοινή κλανιά: Δε θέλει περιγραφή. Είναι για τις κλανιές ό,τι είναι η Nokia για τα κινητά, η Pampers για τις πάνες ή το Hollywood για τον κινηματογράφο. Most known brand.
Η κλανιά "άκουσα το Θεό να μιλάει": Κλασική κλανιά μέσα στην εκκλησία. Σα να την έχει στείλει ο Θεός στους πιστούς του. Αν η μυρωδιά της ανακατευτεί με το θυμίαμα μπορεί να κάνει τις γριές να μαστουρώσουν.
Η αποτυχημένη κλανιά: Συμβαίνει όταν προσπαθείς να κλάσεις τη λάθος ώρα. Συνήθως είσαι μόνος σου και σου έρχεται κάτι σαν κλανιά, αλλά όταν δοκιμάζεις να την αμολήσεις ανακαλύπτεις όλο απογοήτευση ότι δε σου βγαίνει, και την άλλη φορά αποφεύγεις να πιέσεις τον κώλο σου πριν την ώρα του και μαθαίνεις να σέβεσαι τα ωράρια του πεπτικού σου συστήματος.
Η κλανιά echo: Δεν είναι μια απλή δυνατή κλανιά σε ένα άδειο γυμναστήριο ή στους πρόποδες του Grand Canyon. Είναι μια κλανιά με δύο νότες. Μια δυνατή πρώτη νότα, μετά παύση, και μετά μια δεύτερη, ώστε να νομίζεις ότι ακούς το Σταρόβα να σου τραγουδάει Βολάνη.
Η κλανιά Ε-Ε: Από τις πιο γνωστές και συνηθισμένες κλανιές. Είναι αυτή που προσπαθείς να αποφύγεις και δεν τα καταφέρνεις. Ε-Ε σημαίνει Έπαιξα και Έχασα. Τέτοιες κλανιές έχουν καταστρέψει ολόκληρες σχέσεις. Και μόνος σου να είσαι όταν σου συμβεί, αυτή η κλανά σου πληγώνει τον εγωισμό.
Η κλανιά-φάντασμα: Μπαίνεις σε ένα άδειο σπίτι, και μυρίζει σαν κάποιος να έχει κλάσει, αλλά κανένας δεν είναι μέσα, απλά η μυρωδιά περιπλανιέται στο θάλαμο. Θα έπαιρνες όρκο ότι μόνο μια κλανιά μυρίζει έτσι, αλλά υπάρχουν άτομα που πιστεύουν ότι είναι κάτι άλλο και όχι κλανιά.
Η κλανιά γκλουκ-ατσου-πρρρ: Είναι η κλανιά της γριάς. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η γριά καταφέρνει να έχει λόξιγκα, να φτερνιστεί και να κλάσει την ίδια στιγμή. Αυτό που ακούγεται είναι ένα γκλουκ-ατσου-πρρρ... και μετά ένα "ωωωωωχχχ" από τη γριά, που μάλλον είναι επιφώνημα περηφάνειας για το κατόρθωμά της.
Η κλανιά του μαλάκα: Είναι η κλασική κλανιά κάθε μαλάκα που μετά δείχνει τον εαυτό του με ένα χαιρέκακο χαμόγελο για να μας δείξει ότι έκλασε. Συνήθως μοιάζει με σφύριγμα, κρατάει για λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο, αλλά ο μαλάκας θα κάνει σαν να έχει αμολήσει τη μεγαλύτερη κλανιά του κόσμου (βλέπε παραπάνω).
Η uber-κλανιά: Η πιο βαριά από όλες. Ακούγεται σαν ένα καρπούζι που σκάει κάτω μετά από πτώση από την κορυφή του Empire State Building, και η μυρωδιά που βγάζει είναι λες κι έχει βγει από το φουγάρο του Τιτανικού.
Η κλανιά "ω ρε πούστη": Η πιο αηδιαστική από όλες τις κλανιές. Μυρίζει σα βρώμικο αυγό κρατημένο έξω από το ψυγείο για παραπάνω από ένα χρόνο, και αν ποτέ την αμολήσεις, η αντίδρασή σου και η αντίδραση των γύρω σου θα είναι η ίδια: Ω ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ (ΜΟΥ) - το μου προαιρετικό.
Η οργανική κλανιά: Είναι η κλανιά του χορτοφάγου. Αυτού που σε πρήζει συνέχεια για το πόσο υγιεινές είναι οι τροφές που τρώει, και αν ποτέ κλάσει μπροστά σου θα προσπαθήσει να σε πείσει πόσο υγιεινή ήταν η κλανιά που μόλις αμόλησε. Βέβιαα αυτή η κλανιά είναι ακριβώς ίδια με μια οποιαδήποτε κλανιά άλλου ανθρώπου, αλλά δε θα σου πει κανείς τίποτα αν τον αφήσεις να νομίζει ότι η δική του κλανιά είναι "υγιεινή". Αυτοί οι χορτοφάγοι ρε πούστη, διάκριση σε όλα. Μετά τα υγιεινά χάμπουργκερ έχουν εφεύρει και τις υγιεινές κλανιές.
Η διστακτική κλανιά: Αυτή είναι πιθανόν η πιο παλιά κλανιά γνωστή στον άνθρωπο. Φαίνεται σαν να έχει δικό της εγκέφαλο, και σου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να μείνει εκεί που είναι. Θα έρθει όταν είναι έτοιμη, μόνο τότε. Ακόμα και μετά από μισή μέρα.
Η κλανιά του κωλόχαρτου: Αν σου τύχει να κλάσεις ενώ σκουπίζεις τον κώλο σου, θα γρατζουνιστείς. Γι' αυτό αλλιώς λέγεται και γρατζουνοκώλα.
Η εκδικητική κλανιά: Είναι αυτή που έχεις καταφέρει να αποφύγεις, αλλά μετά σου 'ρχεται ένα φτέρνισμα και μαζί του φεύγει κι αυτή. Σαν να έχει βάλει όλο τον οργανισμό σου να συνωμοτήσει εναντίον σου.
Η κλανιά Sonic Boom: Είναι η κλανιά που έχει τους περισσότερους πιστούς. Όσοι την έχουν αμολήσει θα σου πουν οτι είναι πιο μεγάλη από τη Μεγαλύτερη κλανιά του κόσμου, ότι μπορεί να κουνήσει το σπίτι και να σπάσει τα παράθυρα. Βέβαια αν υπήρχε κλανιά που να μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά, τότε όταν την αμολούσες θα έμπαινες σε περιστροφή γύρω από τον εαυτό σου ή θα ανατιναζόταν ο κώλος σου. Άρα μάλλον οι μαγικές ικανότητες αυτής της κλανιάς είναι προϊόν φαντασίας που θα μπορούσε όμως να συμβεί σε anime (ωραία ιδέα για filler στο One Piece).
Η υγρή κλανιά: Δυστυχώς η υγρή κλανιά υπάρχει. Ουσιαστικά είναι κλανοτσιρλιό και όχι απλή κλανιά, αλλά τιμής ένεκεν μπαίνει στη λίστα με τις κλανιές γιατί βαριέμαι να φτιάξω λίστα με κλανοτσιρλιά.
Η κλανιά κεκές: Είναι η κλανιά που δεν ξέρει πώς να βγει ή έχει χάσει το δρόμο, και γι' αυτό ακούγεται σα να κεκεδίζει. Ο ήχος της μπορεί να περιγραφεί καλύτερα έτσι: πτ-πτ-πτ-πτ-πτ-πτ-ποπ-ποπ-ποπ-ποπ-ΠΑΟΥ! Είναι μια κλανιά που αναγκάζεται να βγει και δείχνει ότι δε βγαίνει με τη θέλησή της, μια κλανιά τραβάτε-με-κι-ας-κλαίω.
Η κλανιά "ευτυχώς που είμαι μόνος μου": Όλοι την ξέρουμε αυτή τη βρώμικη κλανιά. Με το που την αμολάς σκέφτεσαι "ευτυχώς που είμαι μόνος μου" και μετά καταρρίπτεις το ρεκόρ του Usain Bolt για να βγεις έξω από το δωμάτιο.
H κλανιά του ύπνου: Είναι η κλανιά που δεν έχουμε ακούσει ποτέ, όμως όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει. Είναι αυτή που όταν είμασταν παιδιά σηκωνόμασταν το πρωί και ακούγαμε τη μάνα μας να μας λέει "όλο το βράδυ έκλανες". Εμείς δεν ξέραμε τίποτα, αλλά σκεφτόμασταν ότι μάλλον έτσι θα ήταν. Εκτός αν ήταν Πρωταπριλιά και μας έκανε πλάκα η μάνα μας.
Η κλανιά Α.Α.Φ.: Αθόρυβη Αλλά Φονική. Όλοι την ξέρουμε. Είναι αυτή που δεν ακούγετα καθόλου αλλά κάνει τον κώλο μας να καίγεται. Τέτοιες κλανιές έρχονται όταν μας πονάει η κοιλιά από τα φασόλια και ξαπλώνουμε μπρούμυτα με την κοιλιά πάνω στα γόνατα, ενώ θα θέλαμε πολύ να απλωθούμε στο κρεβάτι (σαν κλασικοί ελληνάρες) αλλά όσες φορές το προσπαθούμε η κοιλιά μας μας λέει "σήμερα δεν έχει άπλα μαλάκα".
Η κλανιά ανακούφιση: Άλλη μια πολύ γνωστή και συνηθισμένη κλανιά. Όλοι την περιμένουμε σαν τον πρίγκιπα του παραμυθιού όταν έχουμε φάει φασόλια και η κοιλιά μας γουργουρίζει. Όταν τελικά έρχεται, αναφωνούμε με ανακούφιση "αααααχ" ή "ουφφφφφφ" και παίρνουμε μια βαθιά ανάσα, με αποτέλεσμα όλη η μυρωδιά της να βρει στοργική φωλιά στα ρουθούνια μας.
Η κλανιά πυροβολικό: Από τις πιο δυνατές και βαριές. Κρατάει πολύ ώρα και αποτελείται από ένα συνεχόμενο τρρρρρρ, σαν να χτυπάει το αμερικάνικο πυροβολικό γερμανικές βάσεις στη Νορμανδία. Θα μπορούσε να ηχογραφηθεί και ο ήχος της να χρησιμοποιηθεί σαν drum beat σε black metal κομμάτι.
Και τέλος...
Η κλανιά του φαντάρου: Είναι πάντα εκεί. Δε φεύγει ποτέ. Κοσμεί το θάλαμο με την παρουσία της και την οσμή της. Μιας και η ποσότητα οσπρίων που τρώει ο φαντάρος στο στρατό είναι μεγαλύτερη από το βάρος της γης, η κλανιά μέσα στο θάλαμο είναι κάτι μόνιμο, κάτι αναπόσπαστο, σάρκα από τη σάρκα του στρατοπέδου. Ο φαντάρος μαθαίνει να συνηθίζει την οσμή της, και όταν τελικά απολύεται και βγαίνει από το στρατόπεδο, κάνει κάμποσο καιρό να προσαρμοστεί σε ένα κόσμο χωρίς τη θρυλική βρώμα της...
Είδη κλανιάς:
Η προειδοποιητική κλανιά: Αυτή είναι μια καλή κλανιά για αρχή, μιας και εύκολα γίνεται αντιληπτή. Ξεκινάει με μια ψηλή νότα, μετά ο ήχος της ανεβοκατεβαίνει σα θόρυβος σειρήνας ασθενοφόρου που τρέχει με 150 για να προλάβει να πάει τον μπαρμπα-Λάμπρο στο νοσοκομείο πριν μας αφήσει χρόνους, και στο τέλος κλείνει με μια γρήγορη χαμηλή νότα που σταματάει νωρίτερα από ότι περιμένεις. Από την αρχή ως το τέλος ακούγεται σαν κάτι να έχει πάει στραβά. Γι' αυτό λέγεται και προειδοποιητική. Παρόλα αυτά συμβαίνει σπάνια.
Η κλανιά με ενισχυτή ήχου: Αυτή είναι και γαμώ τις κλανιές αν συμβεί υπό τις σωστές προϋποθέσεις. Αν κάθεσαι πάνω σε οτιδήποτε τσίγκινο, μεταλλικό ή ατσάλινο, και κλάσεις, η κλανιά σου θα ακουστεί πιο δυνατά από ότι είναι στην πραγματικότητα. Δοκίμασε π.χ. να κλάσεις καθισμένος πάνω σε τύμπανο ή σε τραπέζι περασμένο με κόντρα-πλακέ. Αυτό που θα ακουστεί θα είναι μια κλανιά με ενισχυτή ήχου.
Η αναμενόμενη κλανιά: Είναι η κλανιά που ξέρεις ότι θα έρθει, ξέρεις ότι έχει βρει στοργική φωλιά στο κωλάντερό σου πριν αμοληθεί. Αν π.χ. είσαι με κόσμο και σου 'ρχεται να κλάσεις τόσο πολύ ώστε αναγκάζεσαι να πας κάπου μόνος σου για να την αμολήσεις και να μην ενοχληθεί κανείς, να ξέρεις ότι αυτό που αμόλησες ήταν μια αναμενόμενη κλανιά.
Η κλανιά του πίσω καθίσματος: Αυτή συμβαίνει όταν είσαι μέσα σε αυτοκίνητο, και γίνεται αντιληπτή κυρίως από τη μυρωδιά. Συνήθως δεν ακούγεται γιατί την καπελώνει ο θόρυβος της κίνησης των αυτοκινήτων ή το βουητό του αέρα που μπαίνει από το παράθυρο. Η μυρωδιά όμως θα την προδώσει, και συνήθως αυτό που ακολουθεί αυτή την κλανιά είναι μια φωνή από μπροστά που λέει "ποιος έκλασε εκεί πίσω;" χωρίς απαραίτητα να περιμένει απάντηση.
Η κλανιά του μπάνιου: Οι μαλακοκάβληδες που απλά δεν έχουν την ικανότητα να ξεχωρίσουν μια κλανιά από την άλλη, που τους αρέσιε να νομίζουν ότι η κλανιά είναι κάτι που δεν υπάρχει, πρέπει να παραδεχτούν ότι η κλανιά του μπάνιου είναι κάτι το μοναδικό. Είναι η μόνη κλανιά και ορατή και, αν είσαι γρήγορος, χειροπιαστή. Αν κλάσεις στο μπάνιο μπορείς να δεις τις φούσκες. Και αν είσαι γρήγορος, μπορείς να πιάσεις μία από αυτές πριν σκάσει και εξαφανιστεί σαν τραγούδι της Eurovision μετά τη Eurovision. Έτσι θα έχεις την τύχη να πιάσεις ξανά κάτι που έπιασες πριν από κάποιες ώρες για να το βάλεις στο στόμα σου σαν φαγητό, και να δεις την εξέλιξή του, να το αγκαλιάσεις όπως ο πατέρας το γιο που πέρασε στο Πανεπιστήμιο.
Η μεγαλύτερη-κλανιά-του-κόσμου. Αυτή η κλανιά αποτελεί ένα έργο τέχνης. Όλοι την έχουμε ακούσει. Είναι εκείνη η κλανιά που μας έφευγε καμιά φορά την 25η Μαρτίου όταν λέγαμε τον εθνικό ύμνο, την άκουγαν όλοι και έκαναν σβούρες τα κεφάλια τους για να μυρίσουν από πού έχει έρθει. Πάντα αυτή την κλανιά την ακολουθεί μια νεκρική σιγή και μετά ένα πφφφφφ από όλους όσους είναι δίπλα σου. Μπορεί να είναι καμιά φορά και δώρο από τη σαδίστρια γκοθού που όλοι έχουμε γνωρίσει, όταν πας να της κάνεις γλειφοκώλι. Αν σου έχει τέτοια περίπτωση θα προτιμούσες να ήσουν γιαπωνέζος στη Χιροσίμα το πρωί της 6/8/1945.
Η κλανιά μπιτ-μπαρρρ: Ακούγεται ακριβώς έτσι, περπατάς κάπου και η αρχική έκρηξη "μπιτ!--" ακολουθείται στο επόμενό σου βήμα από μια πιο ευγενική έκλυση του υπόλοιπου μεθανίου με ένα "μπαρρρ".
Η σφαίρα: Ακούγεται σαν βολή sniper rifle στο MW2. Συνηθίζεται μετά από κατανάλωση των πιο κοινών κλανοφαγητών, κυρίως οσπρίων.
Τα καμμένα φρένα: Συνήθως είναι μια αθόρυβη κλανιά μέσα σε αυτοκίνητο όταν οδηγάς, και μυρίζει σαν φρένα που καίγονται. Πολλές φορές μετά από μια τέτοια κλανιά, ο ελληνάρας οδηγός σταματάει το αμάξι για να δει αν τα φρένα του είναι στη θέση τους. Όταν βλέπει ότι όλα πάνε καλά, βεβαιώνεται ότι έχει κλάσει.
Η κινέζικη στρακαστρούκα: Κλανιά με πολλές μικρές νότες, ακούγεται ακριβώς σα χαλασμένη στρακαστρούκα made in China. Όταν νομίζεις ότι τελείωσε, έχει ακόμα λίγα μπαμ και μπουμ για το κλείσιμο.
Η κλανιά με εντολή (ή κλανιά-ρομπότ): Η διαφορά της από την αναμενόμενη κλανιά είναι ότι μπορείς να την κρατήσεις μέσα για όσο θες πριν τη βγάλεις επίσης όποτε θες. Είναι πιστή και γι' αυτό είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Δε θα σου κάνει ποτέ κουτσουκέλες όταν ξέρει ότι έχεις πρόβλημα (σα συνοικέσιο με σκύλο δεν ακούγεται όλο αυτό;)
Η κοινή κλανιά: Δε θέλει περιγραφή. Είναι για τις κλανιές ό,τι είναι η Nokia για τα κινητά, η Pampers για τις πάνες ή το Hollywood για τον κινηματογράφο. Most known brand.
Η κλανιά "άκουσα το Θεό να μιλάει": Κλασική κλανιά μέσα στην εκκλησία. Σα να την έχει στείλει ο Θεός στους πιστούς του. Αν η μυρωδιά της ανακατευτεί με το θυμίαμα μπορεί να κάνει τις γριές να μαστουρώσουν.
Η αποτυχημένη κλανιά: Συμβαίνει όταν προσπαθείς να κλάσεις τη λάθος ώρα. Συνήθως είσαι μόνος σου και σου έρχεται κάτι σαν κλανιά, αλλά όταν δοκιμάζεις να την αμολήσεις ανακαλύπτεις όλο απογοήτευση ότι δε σου βγαίνει, και την άλλη φορά αποφεύγεις να πιέσεις τον κώλο σου πριν την ώρα του και μαθαίνεις να σέβεσαι τα ωράρια του πεπτικού σου συστήματος.
Η κλανιά echo: Δεν είναι μια απλή δυνατή κλανιά σε ένα άδειο γυμναστήριο ή στους πρόποδες του Grand Canyon. Είναι μια κλανιά με δύο νότες. Μια δυνατή πρώτη νότα, μετά παύση, και μετά μια δεύτερη, ώστε να νομίζεις ότι ακούς το Σταρόβα να σου τραγουδάει Βολάνη.
Η κλανιά Ε-Ε: Από τις πιο γνωστές και συνηθισμένες κλανιές. Είναι αυτή που προσπαθείς να αποφύγεις και δεν τα καταφέρνεις. Ε-Ε σημαίνει Έπαιξα και Έχασα. Τέτοιες κλανιές έχουν καταστρέψει ολόκληρες σχέσεις. Και μόνος σου να είσαι όταν σου συμβεί, αυτή η κλανά σου πληγώνει τον εγωισμό.
Η κλανιά-φάντασμα: Μπαίνεις σε ένα άδειο σπίτι, και μυρίζει σαν κάποιος να έχει κλάσει, αλλά κανένας δεν είναι μέσα, απλά η μυρωδιά περιπλανιέται στο θάλαμο. Θα έπαιρνες όρκο ότι μόνο μια κλανιά μυρίζει έτσι, αλλά υπάρχουν άτομα που πιστεύουν ότι είναι κάτι άλλο και όχι κλανιά.
Η κλανιά γκλουκ-ατσου-πρρρ: Είναι η κλανιά της γριάς. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η γριά καταφέρνει να έχει λόξιγκα, να φτερνιστεί και να κλάσει την ίδια στιγμή. Αυτό που ακούγεται είναι ένα γκλουκ-ατσου-πρρρ... και μετά ένα "ωωωωωχχχ" από τη γριά, που μάλλον είναι επιφώνημα περηφάνειας για το κατόρθωμά της.
Η κλανιά του μαλάκα: Είναι η κλασική κλανιά κάθε μαλάκα που μετά δείχνει τον εαυτό του με ένα χαιρέκακο χαμόγελο για να μας δείξει ότι έκλασε. Συνήθως μοιάζει με σφύριγμα, κρατάει για λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο, αλλά ο μαλάκας θα κάνει σαν να έχει αμολήσει τη μεγαλύτερη κλανιά του κόσμου (βλέπε παραπάνω).
Η uber-κλανιά: Η πιο βαριά από όλες. Ακούγεται σαν ένα καρπούζι που σκάει κάτω μετά από πτώση από την κορυφή του Empire State Building, και η μυρωδιά που βγάζει είναι λες κι έχει βγει από το φουγάρο του Τιτανικού.
Η κλανιά "ω ρε πούστη": Η πιο αηδιαστική από όλες τις κλανιές. Μυρίζει σα βρώμικο αυγό κρατημένο έξω από το ψυγείο για παραπάνω από ένα χρόνο, και αν ποτέ την αμολήσεις, η αντίδρασή σου και η αντίδραση των γύρω σου θα είναι η ίδια: Ω ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ (ΜΟΥ) - το μου προαιρετικό.
Η οργανική κλανιά: Είναι η κλανιά του χορτοφάγου. Αυτού που σε πρήζει συνέχεια για το πόσο υγιεινές είναι οι τροφές που τρώει, και αν ποτέ κλάσει μπροστά σου θα προσπαθήσει να σε πείσει πόσο υγιεινή ήταν η κλανιά που μόλις αμόλησε. Βέβιαα αυτή η κλανιά είναι ακριβώς ίδια με μια οποιαδήποτε κλανιά άλλου ανθρώπου, αλλά δε θα σου πει κανείς τίποτα αν τον αφήσεις να νομίζει ότι η δική του κλανιά είναι "υγιεινή". Αυτοί οι χορτοφάγοι ρε πούστη, διάκριση σε όλα. Μετά τα υγιεινά χάμπουργκερ έχουν εφεύρει και τις υγιεινές κλανιές.
Η διστακτική κλανιά: Αυτή είναι πιθανόν η πιο παλιά κλανιά γνωστή στον άνθρωπο. Φαίνεται σαν να έχει δικό της εγκέφαλο, και σου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να μείνει εκεί που είναι. Θα έρθει όταν είναι έτοιμη, μόνο τότε. Ακόμα και μετά από μισή μέρα.
Η κλανιά του κωλόχαρτου: Αν σου τύχει να κλάσεις ενώ σκουπίζεις τον κώλο σου, θα γρατζουνιστείς. Γι' αυτό αλλιώς λέγεται και γρατζουνοκώλα.
Η εκδικητική κλανιά: Είναι αυτή που έχεις καταφέρει να αποφύγεις, αλλά μετά σου 'ρχεται ένα φτέρνισμα και μαζί του φεύγει κι αυτή. Σαν να έχει βάλει όλο τον οργανισμό σου να συνωμοτήσει εναντίον σου.
Η κλανιά Sonic Boom: Είναι η κλανιά που έχει τους περισσότερους πιστούς. Όσοι την έχουν αμολήσει θα σου πουν οτι είναι πιο μεγάλη από τη Μεγαλύτερη κλανιά του κόσμου, ότι μπορεί να κουνήσει το σπίτι και να σπάσει τα παράθυρα. Βέβαια αν υπήρχε κλανιά που να μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά, τότε όταν την αμολούσες θα έμπαινες σε περιστροφή γύρω από τον εαυτό σου ή θα ανατιναζόταν ο κώλος σου. Άρα μάλλον οι μαγικές ικανότητες αυτής της κλανιάς είναι προϊόν φαντασίας που θα μπορούσε όμως να συμβεί σε anime (ωραία ιδέα για filler στο One Piece).
Η υγρή κλανιά: Δυστυχώς η υγρή κλανιά υπάρχει. Ουσιαστικά είναι κλανοτσιρλιό και όχι απλή κλανιά, αλλά τιμής ένεκεν μπαίνει στη λίστα με τις κλανιές γιατί βαριέμαι να φτιάξω λίστα με κλανοτσιρλιά.
Η κλανιά κεκές: Είναι η κλανιά που δεν ξέρει πώς να βγει ή έχει χάσει το δρόμο, και γι' αυτό ακούγεται σα να κεκεδίζει. Ο ήχος της μπορεί να περιγραφεί καλύτερα έτσι: πτ-πτ-πτ-πτ-πτ-πτ-ποπ-ποπ-ποπ-ποπ-ΠΑΟΥ! Είναι μια κλανιά που αναγκάζεται να βγει και δείχνει ότι δε βγαίνει με τη θέλησή της, μια κλανιά τραβάτε-με-κι-ας-κλαίω.
Η κλανιά "ευτυχώς που είμαι μόνος μου": Όλοι την ξέρουμε αυτή τη βρώμικη κλανιά. Με το που την αμολάς σκέφτεσαι "ευτυχώς που είμαι μόνος μου" και μετά καταρρίπτεις το ρεκόρ του Usain Bolt για να βγεις έξω από το δωμάτιο.
H κλανιά του ύπνου: Είναι η κλανιά που δεν έχουμε ακούσει ποτέ, όμως όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει. Είναι αυτή που όταν είμασταν παιδιά σηκωνόμασταν το πρωί και ακούγαμε τη μάνα μας να μας λέει "όλο το βράδυ έκλανες". Εμείς δεν ξέραμε τίποτα, αλλά σκεφτόμασταν ότι μάλλον έτσι θα ήταν. Εκτός αν ήταν Πρωταπριλιά και μας έκανε πλάκα η μάνα μας.
Η κλανιά Α.Α.Φ.: Αθόρυβη Αλλά Φονική. Όλοι την ξέρουμε. Είναι αυτή που δεν ακούγετα καθόλου αλλά κάνει τον κώλο μας να καίγεται. Τέτοιες κλανιές έρχονται όταν μας πονάει η κοιλιά από τα φασόλια και ξαπλώνουμε μπρούμυτα με την κοιλιά πάνω στα γόνατα, ενώ θα θέλαμε πολύ να απλωθούμε στο κρεβάτι (σαν κλασικοί ελληνάρες) αλλά όσες φορές το προσπαθούμε η κοιλιά μας μας λέει "σήμερα δεν έχει άπλα μαλάκα".
Η κλανιά ανακούφιση: Άλλη μια πολύ γνωστή και συνηθισμένη κλανιά. Όλοι την περιμένουμε σαν τον πρίγκιπα του παραμυθιού όταν έχουμε φάει φασόλια και η κοιλιά μας γουργουρίζει. Όταν τελικά έρχεται, αναφωνούμε με ανακούφιση "αααααχ" ή "ουφφφφφφ" και παίρνουμε μια βαθιά ανάσα, με αποτέλεσμα όλη η μυρωδιά της να βρει στοργική φωλιά στα ρουθούνια μας.
Η κλανιά πυροβολικό: Από τις πιο δυνατές και βαριές. Κρατάει πολύ ώρα και αποτελείται από ένα συνεχόμενο τρρρρρρ, σαν να χτυπάει το αμερικάνικο πυροβολικό γερμανικές βάσεις στη Νορμανδία. Θα μπορούσε να ηχογραφηθεί και ο ήχος της να χρησιμοποιηθεί σαν drum beat σε black metal κομμάτι.
Και τέλος...
Η κλανιά του φαντάρου: Είναι πάντα εκεί. Δε φεύγει ποτέ. Κοσμεί το θάλαμο με την παρουσία της και την οσμή της. Μιας και η ποσότητα οσπρίων που τρώει ο φαντάρος στο στρατό είναι μεγαλύτερη από το βάρος της γης, η κλανιά μέσα στο θάλαμο είναι κάτι μόνιμο, κάτι αναπόσπαστο, σάρκα από τη σάρκα του στρατοπέδου. Ο φαντάρος μαθαίνει να συνηθίζει την οσμή της, και όταν τελικά απολύεται και βγαίνει από το στρατόπεδο, κάνει κάμποσο καιρό να προσαρμοστεί σε ένα κόσμο χωρίς τη θρυλική βρώμα της...
Ξεχάσατε την κλανιά άγχους και τη κλανιά του ζορίκλα!!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει και η λεγόμενη...δαχτυλοκλανιά! Μοιάζει με την δισταχτική, αλλά με λίγο κανάκεμα προθυμοποιείται να σού πεί το...τραγούδι της. Θέλει χάδεμα και τρυφερότητα, γι'αυτό επιστρατεύεις το δαχτυλάκι σου και με απαλές, αργές κινήσεις αγγίζεις και χαϊδεύεις το σημείο εξόδου της (πάντα πάνω από το σώβρακο ή το παντελόνι), ώσπου πείθεται να...τραγουδήσει δημοσίως. Και ξαφνικά...μπρρρρούφ πετιέται με περισσή τόλμη και θράσος. Τόσο θράσος που μερικές φορές αφήνει και την...υπογραφή της στο σώβρακο, για να την θυμάσαι, τόσο που σε παίδεψε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεχάσατε την παραπονιάρα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι για πολλές κλανιές είναι πολύ επικίνδυνο να μιλάς για αυτές και για αυτό το λόγο μείνανε έξω από τη λίστα σαν τον ακατονόμαστο του Χάρι Πότερ. Κάποιες άλλες δουλεύουν undercover και για αυτό το όνομα τους πρέπει να μείνει μυστικό. Όπως και να χει πιστεύω ότι αυτή η λίστα περιέχει το μεγαλύτερο ποσοστό ομολογούμενων πορδών και φτιάχτηκε με πολύ χιούμορ οπότε όταν αποφασίζουμε να κάνουμε σχόλιο ας είναι πρώτα κάτι θετικό για τον-την συγγραφεα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Βασίλη, η εκτίμησή μας προς το πρόσωπο τού συγγραφέα είναι δεδομένη. Το συγκεκριμένο άρθρο είναι από τα καλύτερα τού είδους. Η απαρίθμηση περισσοτέρων κλανιών από μέρους μας, οφείλεται ακριβώς στην έμπνευση πού μάς έδωσε ο ίδιος ο συγγραφέας με αυτό εδώ το εξαιρετικό άρθρο. Μόνο απαξιωτικούς δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις τούς μέχρι τώρα σχολιασμούς. Το αντίθετο. Γι' ακόμη μιά φορά, ένα μεγάλο μπράβο στον συγγραφέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσες φορές και να το (ξανα)διαβάσω δεν το χορταίνω. Το ευχαριστιέμαι σαν να είναι η πρώτη φορά που το βλέπω. Πιστεύω ότι όσα χρόνια και να περάσουν θα επιστρέφω πάντα σ' αυτό το άρθρο με τήν ίδια λαχτάρα τής πρώτης φοράς.
ΑπάντησηΔιαγραφή